500 deelnemers gaven zich op voor het landelijk missionair festival in Utrecht. Knap georganiseerd! De deelnemers zoeken hun weg in een stortvloed aan interessante workshops. De powerpoint die ik gebruik vind je hier: CONCREET & HAALBAAR Het wordt werken, werkvormen, interactie en creativiteit in drie kwartier. Is dit nou missionair? Het is zenden én ontvangen. Van verkondigen naar netwerken. Enkele gemeentes zijn gevraagd om deze aanpak te testen en erop te reageren. Zij doen mee in de workshops en laten hun reactie horen in de presentatie. Zo wordt het een mix van kritische noten, praktische tips, hoopgevende ideeën, en realistische checks. Op weg naar een social-media-vaardige kerk.
Post Tagged ‘kerk’
GENEZING VAN EEN GEWONDE KERK
Geplaatst: 27 maart 2013 in Alles draait om de inhoud!Tags:geloof, gewond, gewonde kerk, In Between, interim, interimpredikant, kerk, pkn
Een kerk kan gewond raken.
Bij een fusie ontstaat een conflict over kerkgebouwen. Tot bij de rechter vechten ze het uit. Dat slaat diepe wonden. Persoonlijk tast het mensen aan. Maar ook zo’n kerk raakt gewond. Want er komt twijfel aan de geloofwaardigheid van dit geloof. Sommigen vragen zich af, wat vergeving of de liefde van Christus nog betekenen in zo’n kerk.
Of als een geestelijke of leider seksueel misbruik pleegt. Ook dat slaat wonden. In de eerste plaats bij de slachtoffers. Is er oprechte zorg voor slachtoffers? Is er passende aanpak en begeleiding van de dader? Ook de betreffende kerk is gewond. Ook bij hen die niets met het misbruik te maken hebben is het vertrouwen in kerk en geloof beschadigd.
Soms kan een interim predikant in zo’n situatie werken aan genezing. Juist als buitenstaander. Hoe gaat dat?
Het begint en eindigt met integriteit. Dat is secuur werk. Het gaat eenvoudig om betrouwbaarheid in afspraken. Om dagelijkse toewijding in aandacht voor mensen. Om helderheid in procedures. Om correcte communicatie. Want kleine fouten, zwakheden, of alledaagse tekortkomingen, die zouden worden aanvaard in een omgeving van vertrouwen, roepen noodsignalen en zelfs pijn op in een gewonde kerk. Hoge doelen of strategische overwegingen helpen een gewonde kerk niet verder.
Die integriteit haalt een interim predikant niet alleen uit zichzelf. Het kan alleen gebaseerd zijn op een integer geloofsleven. Voor mijzelf staat hierin het geloof in Jezus Christus centraal, die na zijn lijden en na zijn dood, opgewekt wordt uit de dood en zegt: vrede zij met jullie. Die vrede kan de interimpredikant inspireren tot integriteit. Eén van de valkuilen waar een interim predikant in kan vallen is het problematiseren van een kerk, of van het overreageren of de gevoeligheden in een gewonde kerk. Een houding van niet-angstige betrokkenheid, van vrede dus, is geboden. De vrede die Christus belichaamt.
Op die manier is integriteit de lange weg van het herstel van geloofwaardigheid in een gewonde kerk. Dit herstel kan leiden tot een versterking van een kerk. Genezing kan immers groei van geloofwaardigheid betekenen. Juist wie vanuit integriteit de verwondingen doorstaat, laat zien hoe genezend het geloof kan zijn in de opgestane Heer.
Pieter van Winden
A policy of trust in God. Open Letter to the Board of the ECB
Geplaatst: 28 juli 2012 in Alles draait om de inhoud!, Pure actieTags:bijbel, econimie, geloof, kerk, maatschappij, samenleving, Utrecht
Dear sir M.Draghi,
with great admiration I read about your governance of ECB. A highly responsible task in these turbulent times. One of your main tasks seems to me to fight the economic crisis in Europe. The wisdom of your policy is beyond doubt.
Nevertheless, I would like to point out that economics as a science originates from moral philosophy. Exactly morality or moral considerations, I miss within the approach that we apply in Europe. Our fight for more and more consumerism as basics for recovery has something desperate. Consumption itself cannot possibly be a basis for more consumption. Because of the lack of a basis of trust and faith the financial markets show, like many citizens, a frantic and erratic behavior. This behavior needs a more solid foundation.
Based on the Christian-humanistic tradition which we share as Europeans, I want a text from the Bible to present. It is a phrase of the apostle Paul. In his letter to the church in Philippi in chapter 4 verse 19 he writes: “My God will supply every need of yours according to his riches in glory in Christ Jesus.”
Do you see opportunities from the faith and confidence that is expressed herein, to work towards increasing confidence among the inhabitants of our continent? Would it not be beneficial for us Europeans when we would work on trust and faith?
As a pastor in Utrecht, one of the major cities in the Netherlands, I try to live with the trust and faith that are expressed in Paul’s text. It is a testimony of the economy of grace, and points to a future that doesn’t need te be fought for, but will be given.
With the greatest esteem, Rev.Pieter van Winden
Kerken en moskeeën die samenwerken?
Geplaatst: 24 maart 2012 in UncategorizedTags:geloof, Kanaleneiland, kerk, moskee, oecumene, samenwerking, Utrecht, welzijnswerk
Klik hier voor de film over Kanaleneiland
Of probeer het via deze link: http://sargasso.nl/archief/2012/03/23/film-de-perken-te-buiten/
Over wonen op Kanaleneiland is al heel wat afgeschreven, -vergaderd en -besloten. Dit filmpje brengt het allemaal haarscherp in beeld. De mensen, de regenten, het welzijnswerk. Duidelijk wordt dat een levende, actieve “civil society” de meest gemiste schakel is in het hele verhaal. Er zijn genoeg goedwillende individuen. Er zijn capabele politici. Er zijn welzijnsinstellingen bij de vleet. Maar waar zijn de locale kerken, moskeeën, verenigingen die samen staan voor hun buurt?
Voor mij is dit filmpje het zoveelste bewijs dat op de buurt gerichte samenwerking tussen kerken en moskeeën goed is. De religieuze waarheidsvraag vind ik erg interessant. Multiculturele problemen zie ik ook. Maar als je je bekommert om mensen is samenwerking het enige dat gedaan moet worden. Juist door locale verbanden, als een kerk en een moskee en een vereniging.
Een gebouw waarin een of meer kerken en een moskee gevestigd zijn. Dat zou een interessant begin zijn.
Geloven mág niet!
Geplaatst: 14 maart 2012 in UncategorizedTags:angst, dwang, geloof, irrationeel, kerk, missionair
Hij is in rouw, want zijn moeder is net overleden. Toen ze in het hospice lag is er iets bijzonders gebeurd: “Ik was bij haar. Ze kon niet meer praten. Maar aan haar ogen zag ik dat ze alles nog meemaakte. Toen heb ik met haar gebeden. Ik geloof helemaal niet meer. Maar ik was daar en heb een gebed met haar uitgesproken. Dat doet je toch wel wat. Ik zal het nooit vergeten.” En dus? “Het is gebeurd. Ik verteld dat verder aan niemand. Want wat moet je ermee? Ze zien me al aankomen! Nee.”
Er is een soort angst om te geloven. Het mag niet. Het is negatief in de ogen van de buitenwereld. En dus laat je het maar. Ik kom dat geregeld tegen.
Zij heeft een strakke baan, met een strakke auto en ik denk ook een strak salaris. Hoog opgeleid. Denkt goed over de dingen na. “Op mijn werk kun je alleen over investeren en bezuinigen praten. Daar zijn we heel goed in. Ik denk niet dat ik nog meetel als ik zou vertellen dat ik met iets van geloof bezig ben. Bovendien weet ik dat ook helemaal niet zeker. Want wat weet je nou feitelijk over God? Maar als je goed over het leven nadenkt, dan geef ik je wel gelijk, dan zijn er van die teksten in de bijbel die een diepe waarheid bevatten.”
Een echtpaar krijgt een babietje en is verwonderd, verbaasd, dankbaar. Ontroerend, zo’n klein schepseltje. “Ik heb wel zachtjes “dank u wel” gezegd, toen ze zo gaaf en mooi ter wereld kwam. En ik denk aan die vele kinderen die in gebrekkige omstandigheden ter wereld komen. Wij voelen ons bevoorrecht. Je zou haast in een God gaan geloven. Maar, in mijn familie zouden ze daar wel heel raar van staan te kijken, denk je niet?”
Geloven mag niet. Er rust een maatschappelijk taboe op. Iedereen moet strak binnen de lijnen blijven. Je moet in onze samenleving keurig in het gelid lopen, anders slinken je kansen, knakt je carrière of krijg je het sociaal moeilijk. En op dit oment is geloof geen factor van sociaal succes. Ondertussen projecteren mensen hun deze dwang en kleinering op de kerk. De maatschappelijke druk tegen geloof, wordt neergelegd bij de kerk. De kerk wordt dan gewantrouwd omdat die dwingend, achterhaald, niet-authentiek zou zijn. De kerk is een bedreiging, omdat het geloof dat er vrij en open beleefd en beleden wordt, de vinger legt op de zere plek: onze westerse cultuur lijkt vrij, maar is dwingender, beperkender en minder authentiek dan ooit.
Het is moeilijk om door die angst heen te komen. Het enige tegengif dat ik bedenken kan, is om als kerk ieder die bang is de sleutel te geven: ga je gang, wees welkom, dit huis is jouw huis. Wij geloven hier in Christus, dat weet je. Daar nemen we ook geen millimeter van terug. Maar neem een taak of verantwoordelijkheid op je, neem de leiding over een groep of activiteit, en zeg, doe, denk, geloof wat je wilt. En laten we daarna eens verder praten.
Het is makkelijk gezegd, “een kerk moet missionair zijn”. In de praktijk betekent het niet minder dan wat er staat in Filippenzen: “laat onder jullie de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf.”